Հ․ Թումանյան․ Համերգ
Վըտակը ժայռից ներքև է թըռչում,
Թափ առած ընկնում քարերի գըլխին,
Զարկում ավազին, շաչում է, ճըչում,
Ճըչում անհանգիստ, փըրփուրը բերնին։
Ինչպես ծերունին, ձենով պառաված,
Ձայնակցում է ժիր թոռնիկի երգին,
Այնպես է ծերուկ անտառը կամաց
Արձագանք տալի ջըրի աղմուկին։
Այնինչ բընության զըվարթ համերգի
Ունկընդիրն անխոս ու հավերժական,
Ժայռը մտախոհ՝ իր մըռայլ մըտքի
Ետևից ընկած լըսում է նըրան։
Հարցեր և առաջադրանքներ
Բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր անծանոթ բառերը։
Վտակ-գետակ, առվակ
Շաչել-հարվածի,ալեկոծության սուր ձայն
Ունկնդիր-ունկն(ականջ) դնող, լսող
Ի՞նչն է գերակշռում բանաստեղծության մեջ՝ գո՞ւյնը, ձա՞յնը, թե՞ շարժումը: Պատասխանդ պատճառաբանի՛ր:
Բանաստեղծության մեջ գերակշռում է ձայնը։
Պատճառաբանում եմ հետևյալ տողերով՝
Ինչպես ծերունին, ձենով պառաված,
Ձայնակցում է ժիր թոռնիկի երգին,
Այնպես է ծերուկ անտառը կամաց
Արձագանք տալի ջըրի աղմուկին։
Զարկում ավազին, շաչում է, ճըչում։
Քե կարծիքով ինչո՞ւ է բանաստեղծությունը վերնագրված «Համերգ»։
Որովհետև բնության ձայները նման են երաժշտության։
Նկարի՛ր բանաստեղծությունը։
Комментарии
Отправить комментарий