Գարնանը սպասելիս

Արևը սկսել է ջերմացնել, հողը տաքացել է և ծածկվել կանաչով, պատվել յուրահատուկ և գեղեցիկ ծաղիներով։ Ծառերը բողբոջել են։ Բնությունը զարթնել է։ Տանը մնալ չի լինում։ Գարնանային արձակուրդներին ես գնում եմ ընտանիքիս հետ գյուղ։ Ես ընկերուհիներիս հետ նստած եմ գյուղի մեծ գեղեցիկ այգում, որը պատված է շատ ծառերով։ Մենք խաղում ենք ուրախ խաղեր, վազվզում ենք այգում մեր շների հետ։ Փռում ենք շոր խոտի վրա և պառկում վրեն։ Երբ շատ է մթնում նոր գնում տուն։ Իսկ մինչեվ խորը մթնելը պառկած ենք խոտերի վրա և նայում աստղա աստղալից երկնքին։

Комментарии

Отправить комментарий

Популярные сообщения из этого блога

Առողջություն

03.09.24 Առողջությունը մարդու նորմալ վիճակն է, երբ նա նրան լավ է զգում։ Առողջությունը կախված է հետևյալ գործոններից․ առողջ սնունդ, հիգիենա, մարզվել, կրթություն 09.09.24 1 .Սնունդ 2 . Հիգիենա 3 . Մարզանք 4 . Կրթություն 5 . Ժառանգականություն 6 . Շրջակա միջավայր 7 . Աղքատություն 8 . Հոգեվիճակ 9 . Պատասխանատու վարքագիծ 10 . Վնասակար սովորություններ Վերադասավորում եմ այս գարծոնները ըստ իմ կարծիքով կարևորությամբ։ 1 . Հիգիենա 2 . Սնունդ 3 . Շրջակա միջավայր 4 . Մարզանք 5 . Վնասակար սովորություններ 6 . Աղքատություն 7 . Ժառանգականություն 8 . Հոգեվիճակ 9 . Պատասխանատու վարքագիծ 10 .  Կրթություն
Далее...

Мамины руки и бабушкины сказки

  Когда я был маленьким, мне всегда казалось, что мама — это волшебница. Её руки умели всё: приготовить самый вкусный суп, починить порванную игрушку, уложить меня спать, когда я боялся темноты. А ещё мама всегда знала, как меня утешить. Если я падал и разбивал коленку, она брала меня на руки, гладила по голове и говорила: «Всё будет хорошо, мой маленький герой». И я верил ей, потому что мама никогда не обманывала. Но если мама была волшебницей, то бабушка — настоящей сказочницей. У неё в доме всегда пахло пирогами и чем-то уютным, как будто время там текло медленнее. Бабушка знала столько историй, что казалось, она сама их придумывала. Она рассказывала мне о драконах, принцессах, о далёких странах и о том, как сама была маленькой. Я любил слушать её перед сном, укрывшись тёплым пледом. Бабушка говорила: «Сказки — это как звёзды на небе. Их много, и каждая светит по-своему». И я засыпал, представляя себя героем её историй. Однажды я спросил у мамы: «А ты тоже была маленькой, как я?...
Далее...